Produkcja spawalnicza: charakterystyka, rozwój

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Produkcja spawalnicza to dziś jeden z kluczowych procesów technologicznych zapewniających działalność przedsiębiorstw różnych kierunków. Spawanie można śmiało nazwać technologicznym, niezawodnym i najskuteczniejszym sposobem tworzenia trwałych połączeń o różnych konstrukcjach. Dziś proponujemy porozmawiać o historii spawalnictwa i oczywiście o perspektywach tej branży w naszym kraju.

Spawanie BC

Trudno to sobie wyobrazić, ale naukowcy twierdzą, że najstarsze przykłady spawania znalezione podczas wykopalisk archeologicznych pochodzą z VIII wieku p.n.e.! Pierwszym źródłem metalu były małe fragmenty metali rodzimych, na przykład żelazo meteorytowe, złoto lub miedź. Podczas procesu kucia zostały zamienione na cienkie płyty lub szpikulce. Ale gdyby metale były również podgrzewane podczas kucia, wówczas małe kawałki można było łączyć w większe, które nadawały się do wytwarzania różnych wyrobów.

Później ludzie nauczyli się wytapiać metal, a nawet go topić. A potem – w procesie odlewania – do uzyskania niemal doskonałych wyrobów z brązu i miedzi. Z biegiem czasu produkcja odlewnicza uległa poprawie, dlatego zamiast odlewania całych produktów ludzie połączyli małe części za pomocą stopionego metalu.

Iron Mastery

Najważniejszym etapem rozwoju produkcji spawalniczej był rozwój żelaza. Stało się to około trzech tysięcy lat temu. Oczywiście teraz rudy żelaza są używane wszędzie, a odzyskiwanie z nich żelaza jest stosunkowo łatwym procesem. Ale w czasach starożytnych nikt nie wiedział, jak topić żelazo, i dlatego z rudy uzyskano produkt o wątpliwej jakości, który składał się z maleńkich cząstek żelaza, rudy, żużla i węgla. Tylko wiele godzin kucia może naprawić sytuację.

Z uzyskanego metalu metodą spawania kuźniczego wytworzono różnorodne produkty - broń, narzędzia do pracy.

Spawanie w XIX wieku

Do XIX wieku lutowanie i spawanie kuźnicze nie straciły na popularności. Ale w tym stuleciu rozpoczął się zupełnie nowy etap rozwoju produkcji spawalniczej. Faktem jest, że wzrosła produkcja metali, a także zapotrzebowanie na spawanie. Oczywiście istniejące metody nie były już w stanie zaspokoić zwiększonych potrzeb.

Wtedy rozpoczął się szybki rozwój branży - w ciągu dziesięciu lat poprawiła się ona bardziej niż wcześniej - w ciągu całego stulecia! Zaczęły rozwijać się nowe źródła ciepła, zdolne do łatwego i szybkiego topienia metalu -płomień tlenowo-paliwowy i prąd elektryczny.

Wyładowanie łuku elektrycznego

Nie sposób nie zauważyć odkrycia wyładowania łuku elektrycznego. To na jego wykorzystaniu opiera się tzw. spawanie łukowe. Istotną rolę w tworzeniu tego mają nasi rodacy - inżynierowie i naukowcy. I odkrył takie zjawisko, jak wyładowanie łukowe, w 1802 r. Wasilij Władimirowicz Pietrow, rosyjski inżynier elektryk i naukowiec.

Osiem dekad później Nikołaj Nikołajewicz Benardos zastosował elektrodę węglową w procesie spawania łukowego. A sześć lat później - w 1888 r. - Nikołaj Gawriłowicz Slavyanov wynalazł spawanie łukowe za pomocą zużywalnej elektrody metalowej. W 1903 francuscy inżynierowie Charles Picard i Edmond Fouche odkryli spawanie płomieniowe. Na początku lat 40. pojawiła się inna metoda spawania - spawanie łukiem krytym. A w latach 80. ubiegłego wieku rozpoczęto badania i zastosowanie spawania laserowego.

Produkcja spawalnicza: charakterystyka

Dziś możemy śmiało powiedzieć: spawanie dosłownie zastąpiło metodę łączenia różnych części za pomocą nitów. W Rosji stosuje się różne rodzaje spawania, takie jak:

• elektrożużel;
• termiczne;
• automatyczny łuk zanurzony;
• gaz;
• prasa gazu;
• światło;
• dyfuzja;
• kontakt i wiele innych.

Spawanie: definicja, typy

Zwracamy uwagę na podstawy produkcji spawalniczej. Najpierw odpowiedzmy na pytanie - co to jest spawanie? Spawanie zaakceptowanenazwać proces technologiczny pozwalający na uzyskanie trwałych połączeń. Dzieje się to poprzez ustanowienie wiązań międzyatomowych między częściami podczas deformacji, nagrzewania.

Oznacza to, że dzięki spawaniu możliwe jest zastąpienie dość ciężkiej jednoczęściowej konstrukcji konstrukcją prefabrykowaną, która składa się z najprostszych elementów. W związku z tym jednocześnie znacznie zmniejszają się koszty produkcji i pracochłonność.

W produkcji spawalniczej zwyczajowo rozróżnia się trzy główne rodzaje spawania - zgrzewanie kontaktowe, zgrzewanie i zgrzewanie ciśnieniowe. Rozważ te typy bardziej szczegółowo.

Spawanie

Najpopularniejszą metodą jest spawanie łukowe. Oczywiście po pierwszym zastosowaniu tego typu w produkcji spawalniczej w latach 80-tych wszystko uległo znacznej zmianie: sprzęt stał się doskonalszy, podobnie jak stosowane rodzaje elektrod. Zmieniły się zarówno metody ochrony, jak i metody stopowania (wprowadzania różnych zanieczyszczeń do metalu) metalu.

Dziś proces łukowy został połączony ze spawaniem bezłukowym. Oznacza to, że stało się możliwe zwiększenie mocy źródła ogrzewania.

Spawanie oporowe

Ten rodzaj spawania w przemyśle spawalniczym łączy kontakt metali i dopływ prądu, który powoduje powstanie ciepła. Główną wadą tego typu spawania jest powstawanie zadziorów - napływ spowodowany skurczem metalu. Ten błysk należy usunąć po ostygnięciu spawanych części.

Spawanie ciśnieniowe

Ten typ można nazwaćrodzaj zgrzewania oporowego. Dzięki niemu metalowe powierzchnie są poddawane naciskowi, co pozwala uzyskać niezawodne połączenie nawet bez ogrzewania. Co decyduje o jakości takiej spoiny? Istnieje wiele czynników:

• przygotowanie powierzchni;
• wysiłek;
• zdolność metalu do deformacji.

Perspektywy spawania i produkcji spawalniczej

Specjaliści twierdzą, że w niedalekiej przyszłości czołowe pozycje zajmą różne urządzenia, automatyczne i półautomatyczne. Urządzenia te będą charakteryzować się zwiększoną wydajnością, zwiększoną liczbą faz prądowych oraz dużą mocą. Automatyzacja produkcji spawalniczej znacznie obniży wymagania dotyczące kwalifikacji spawacza, nowy sprzęt nie będzie wymagał usług wyjątkowych specjalistów, wystarczy zwykły specjalista.