Nikolai Cvetkov: biografia, zdjęcie. Cwietkow Nikołaj Aleksandrowicz, właściciel Uralsib

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Nikolai Tsvetkov jest odnoszącym sukcesy rosyjskim biznesmenem, szefem Korporacji Uralsib, miliarderem. Zaliczany do stu najbogatszych przedsiębiorców w Rosji według Forbesa.

Wczesne lata Mikołaja

Tsvetkov Nikołaj Aleksandrowicz urodził się w prostej rodzinie robotniczej 12 maja 1960 roku. Droga do sukcesu jako przedsiębiorcy różni się od historii wielu innych ludzi sukcesu: Nikołaj ciężko pracował i studiował, aby osiągnąć wysoką pozycję. To prawdziwy naukowiec ze zwykłej rodziny, który burzy stereotyp, że bez pieniędzy nie da się włamać do ludzi. Niewiele wiadomo o jego życiu osobistym. Córki Nikołaja Cwietkowa są już dorosłe, jest żonaty i nigdy się nie rozwiódł.

Nikolay ukończył szkołę średnią w 1977 roku i wstąpił do Tambowskiej Wojskowej Szkoły Inżynierskiej, którą ukończył z wyróżnieniem. Następnie wstąpił do Akademii Sił Powietrznych Żukowskiego, gdzie wyróżnił się i otrzymał złoty medal. Potem poszedł do służby iw ciągu kilku lat został podpułkownikiem. Nikołaj pracował nawet jako nauczyciel i poświęcił dwa lata w Moskiewskim Instytucie Inżynierii Radiowej, Elektroniki i Informatyki. W 1996 roku obronił pracę i uzyskał dyplom z marketingu. Dzięki nabytej wiedzy NikołajCwiekow postanowił wspiąć się po szczeblach kariery.

Rozpoczęcie kariery

Pierwszą pracą Mikołaja była firma Brokinvest, którą założył z przyjacielem w 1992 roku. W tym czasie przyjaciele nie mieli własnego kapitału, więc dom żony Tsvetkova musiał zostać wniesiony do kapitału docelowego. W tym czasie był jeszcze studentem, ale ten rok można uznać za początek udanej kariery biznesmena: Nikołaj poznał Vagita Alekperova, obecnego prezesa Łukoilu.

Vagit marzył o stworzeniu pierwszej rosyjskiej pionowo zintegrowanej firmy naftowej i stworzył podległy wówczas państwu Łukoil. Alekperov zrobił wszystko, aby przekształcić ją w prywatną firmę i zwerbował podobnie myślących ludzi, którzy byli znakomici w branży. Potrzebował tych, którzy rozumieli różne narzędzia biznesowe, których w Rosji w 1992 roku praktycznie nie było.

Stworzenie Nikoila

Nikolay Tsvetkov miał rozległą wiedzę, był doświadczonym brokerem i wiedział, jak działają systemy finansowe. Alekperow zaprosił Nikołaja do pracy jako konsultant finansowy w swoim państwowym koncernie. Rok później Tsvetkov stworzył własną firmę naftową Nikoil. Twierdził, że nazwa nie jest związana z jego nazwiskiem: „Nikoil” oznaczał firmę inwestującą w ropę. Później ropa przestała przynosić główny dochód, a nazwę firmy zmienił Nikołaj Tsvetkov. „Uralsib” wydał mu się odpowiednią nazwą. W tym czasie stał się Nikołajbiznesmen w najszybciej rozwijającej się branży.

Działania Nikoil

W 1992 roku prezydent Borys Jelcyn wydał dekret o tworzeniu pionowo zintegrowanych firm. Rosyjska ropa przyciągnęła zagranicznych inwestorów, którzy dopiero niedawno weszli na giełdę. Kupowali akcje spółek, nie myśląc o możliwym ryzyku. Rosyjskie firmy dostały szansę na zarobienie kapitału, który zainwestowały w dalszy rozwój. Usługi Cwietkowa przyniosły dobre i stabilne zyski, a przedsiębiorca wraz z Łukoilem próbował sprywatyzować sektor naftowy. „Nikoil” zdobył ponad 10 stałych klientów i zaczął doradzać innym przedsiębiorstwom. W ciągu kilku lat liczba klientów wzrosła do 50.

Na początku lat 90. ludność przenosiła swoje pieniądze do funduszy, aby szybko się wzbogacić. Alekperow stworzył fundusz inwestycyjny Łukoil, który powierzył Tsvetkovowi, wierząc, że finansista z dużym doświadczeniem byłby w stanie właściwie zarządzać funduszami. Przedsiębiorca udowodnił, że można mu zaufać, gdy potrafił uratować firmę przed bankructwem po upadku piramid finansowych. Nikolay był w stanie zamienić pieniądze, które klienci zainwestowali w firmę, w akcje, wzmacniając tym samym pozycję Łukoila.

W tym czasie Tsvetkov był odnoszącym sukcesy finansistą, ale nie więcej. Zarządzał cudzymi pieniędzmi i nie zamierzał zmieniać swojej działalności. Nikołaj zrozumiał, że potrafi zarządzać funduszami klientów i zaczął aktywnie rozwijać się w tym obszarze.

Rosnący wpływ

Nikołaj Cwietkowpostanawia kontynuować własną karierę iw 1996 roku otwiera mały bank komercyjny Rodina, który później przemianował na Nikoil. Na jej podstawie powstaje grupa bankowości inwestycyjnej, która doradzała nowym spółkom. Połowa lat 90. to pojawienie się większości firm, które nie mogły obejść się bez usług bankowych, w tym ubezpieczeń i kredytów. I choć klienci prywatni nadal przenosili swoje oszczędności do banku, główny nacisk położono na przedsiębiorców i ich firmy.

Tsvetkov zrozumiał, że rośnie nie tylko popyt na usługi, ale także na usługi wysokiej jakości. Jego bank jako jeden z pierwszych działał zgodnie z międzynarodowymi standardami i otrzymał wsparcie największej na świecie firmy doradczej McKinsey & Company. Kilka lat później korporacja finansowa jako jedna z pierwszych zaczęła działać na rynkach zagranicznych i obsługiwać zagranicznych partnerów, a na czele stanął Nikołaj Cwiekow. Jego zdjęcie było rozpowszechniane nawet na Zachodzie. Reputacja przedsiębiorcy była doskonała, jego wpływ na branżę znacznie się zwiększył.

Pierwszy miliard

Na początku XXI wieku Nikołaj Cwiekow był jednym z najbardziej wpływowych biznesmenów w Rosji, był znany nawet za granicą. Wskaźnikiem sukcesu był rating Fitch, który nadał Nikoilowi najwyższą ocenę kredytową spośród wszystkich banków w Rosji.

Rok później Abramowicz i Deripaska kupili akcje Avtobanku. Dla nich decyzja ta przyniosła same problemy, ponieważ jeden z głównych akcjonariuszy uznał, że jego prawa zostały naruszone. Tsvetkov szukał sposobów na rozszerzenie działalności i zdecydowałkupić udziały w spółce. Pojawiły się informacje, że Nikołaj musiał zapłacić 100 milionów dolarów. Jednak bank w pełni sprostał oczekiwaniom: dał Tsvetkovowi możliwość zarządzania 110 oddziałami w większości regionów Rosji. Avtobank obsługiwał 400 000 prywatnych deponentów, którzy przekazali swoje pieniądze Mikołajowi.

2002 był niezwykle udanym rokiem dla Tsvetkova. Władimir Putin podpisał nową ustawę „O obrocie gruntami komercyjnymi”. Dzięki niemu Nikołaj Tsvetkov otrzymał możliwość stworzenia korporacji rolno-przemysłowej, która nazywała się „SIGN”. Rozpoczęła swoją działalność od nabycia gruntów w rodzinnym regionie przedsiębiorcy - regionie Krasnodar, a później na Istrii, Dmitrowskim i innych regionach regionu moskiewskiego. Niecałe trzy lata później ZNAK stał się największym właścicielem ziemskim w regionie moskiewskim.

Aby wzmocnić przywództwo swojej struktury finansowej, w 2002 roku przejmuje Towarzystwo Ubezpieczeń Przemysłowych, a rok później pojawia się główne przedsiębiorstwo, kierowane przez Nikołaja Cwietkowa. "Uralsib" - jeden z największych banków w Rosji, staje się jego własnością. W 2004 roku biznesmen znalazł się na liście najbogatszych ludzi na świecie Forbesa, jego fortunę oszacowano na 1,3 miliarda dolarów.

Upadek banku Uralsib

W 2013 roku Bank Centralny zaczął aktywnie sprawdzać i cofać licencje rosyjskich banków. Od kilku lat trwa oczyszczanie sektora bankowego. Nic dziwnego, że do jednej z największych korporacji finansowych, Uralsib, wpadławykaz firm podlegających weryfikacji. Nadeszły ciężkie czasy dla Nikołaja Cwietkowa.

Wielu ekspertów zgadza się, że biznes przedsiębiorcy dobiegł końca. Od lutego 2015 r. krążą pogłoski o możliwym cofnięciu licencji, a po cofnięciu licencji przez szereg innych dużych banków można spodziewać się podobnego zakończenia.

Nikolai jednak nie odda swojego banku bez walki. Biznesmen zdecydował się na sprzedaż aktywów niezwiązanych z podstawową działalnością. Na przykład w sierpniu 2015 roku firma ZNAK sprzedaje część swojej ziemi w regionie moskiewskim grupie braci Ananyev, Promsvyazkapital. Transakcja dotyczy prawie 4000 hektarów ziemi, która zostanie sprzedana za 3,7 mld rubli. Taka liczba wskazuje na trudną sytuację przedsiębiorcy, ponieważ jest prawie dwa razy niższa od wartości rynkowej, zaczęły krążyć plotki, że Nikołaj Cwietkow pozbywa się Uralsiba.

Czy można ocalić Uralsib?

Według ekonomistów, umowa Cwietkowa z Ananiewami wskazuje na krytyczną sytuację banku. Aby uratować Uralsib, potrzebne są pieniądze, których nie ma Nikołaj Cwiekow. Jego biografia jest pełna wzlotów, ale teraz pierwsza poważna przeszkoda staje na drodze.

Jednak warto zauważyć, że wpływy nie wystarczą. Zgodnie z warunkami określonymi przez Bank Centralny, w 2015 roku kapitał zakładowy banku powinien wynosić 20 miliardów rubli. Kwota ta jest niezbędna do zrekompensowania aktywów znajdujących się w bilansie Uralsib. Dla porównania w 2014 roku kapitał firmy wyniósł ponad 42 miliardy rubli.