100 dolarów. Nowe 100 dolarów. 100-dolarowy banknot

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pierwsze banknoty dolarowe pojawiły się w obiegu ponad sto pięćdziesiąt lat temu. W tym czasie wielokrotnie zmieniały rozmiar i design, ale nadal pozostają najpopularniejszymi na świecie. W obiegu najczęściej można znaleźć bony skarbowe o nominałach 1, 5, 10, 20, 50 i 100 USD. Mniej niż dwa dolary. Ale są też banknoty o większym nominale: pięćset, tysiąc, dziesięć i sto tysięcy. Nikt nie widział ich w obiegu z jednego prostego powodu: rząd zakazał ich eksportu z kraju. Pieniądze papierowe o wartości nominalnej 100 000 USD są używane tylko do rozliczeń między bankami.

Rachunek 100 dolarów z portretem Franklina stał się powszechny na całym świecie. W tym celu jest bardzo kochana i często podrabiana przez fałszerzy. Kilkakrotnie zmieniała swój wygląd. W różnych latach przedstawiano na nim ptaki, admirałów, a nawet żony gubernatorów. Ale najpierw najważniejsze.

Pierwsze pojawienie się

Pierwszy banknot studolarowy Stanów Zjednoczonych pojawił się w 1862 roku. Następnie przedstawiał bielika - narodowego ptaka kraju. Mniej więcej w tym samym czasie południowe stany zaczęły emitować swoje banknoty skarbowe z portretami dwóch osóbministrowie obrony i żona gubernatora, Lucy Pickens.

Dalszy rozwój

W 1863 roku banknot przedstawiał Olivera Perry'ego opuszczającego swój statek, Lawrence. W 1869 roku po raz pierwszy pojawił się portret Abrahama Lincolna oraz symboliczny obraz Rekonstrukcji. Seria została nazwana „tęczową” ze względu na użycie jasnych kolorów.

Na 100-dolarowych banknotach wydrukowano portrety Thomasa Bentona (1871), Jamesa Monroe (1878), Davida Furragata (1890). Warto zauważyć, że portrety wszystkich tych postaci pojawiły się niejako na późniejszych emisjach papierowych pieniędzy. Portret naukowca Benjamina Franklina został po raz pierwszy wydrukowany na banknocie w 1914 roku.

Oświadczenie Franklina

W latach 20. XX wieku rozmiary banknotów zmniejszono o 30% w celu obniżenia kosztów produkcji. Od 1923 roku Benjamin Franklin w końcu okopał się na papierowych pieniądzach o nominałach 100 dolarów. Poniższe zdjęcie potwierdza, że jej projekt staje się coraz bardziej nowoczesny.

W 1969 prezydent Nixon zakazał emisji denominacji powyżej 100 dolarów. Teraz są przedmiotami kolekcjonerskimi i są warte więcej niż ich wartość nominalna. Wraz ze wzrostem popularności studolarowy banknot był często fałszowany. Dlatego w 1991 roku zastosowano na nim dodatkowe zabezpieczenia, takie jak mikrodruk i metalowa nitka zabezpieczająca. W 1996 roku portret Franklina otrzymał znak wodny i numer seryjny -dodatkowa litera.

Ostatnia aktualizacja banknotu 100 dolarów

W kwietniu 2010 roku ogłosili wprowadzenie na rynek nowej serii banknotów papierowych, opracowanej w 2009 roku. Premiera była zaplanowana na 2011 rok, ale rząd Stanów Zjednoczonych ogłosił małżeństwo podczas produkcji, więc ich wydanie zostało przesunięte o dwa lata.

8 października zeszłego roku Stany Zjednoczone wprowadziły do obiegu nowe 100 dolarów. Banknot otrzymał dodatkowy poziom ochrony. Drukuje nowe znaki wodne, jest też dodatkowa nić i trójwymiarowa folia ochronna, która jest wpleciona w dziób. Kolejna innowacja: po obróceniu dzwony zmieniają się w cyfrę sto, a ten znajdujący się na prawo od portretu Benjamina Franklina zmienia kolor na miedziany lub zielony. Nowe poziomy bezpieczeństwa wpłynęły na koszt wytworzenia banknotu 100 USD. Wzrosła o trzy centy.

Znak dolara

Słowo „dolar” pojawiło się znacznie wcześniej niż jednostka monetarna. Istnieje wiele wersji co do tego, z jakiego języka został zaczerpnięty. Niektórzy badacze twierdzą, że słowo to pochodzi od nazwy „joachimstaler” – czeskiej monety z końca XVI wieku. Inni uważają, że Amerykanie zapożyczyli nazwę swojej waluty od Duńczyków, których talary nazywali „dallerami”. Tak czy inaczej, Stany Zjednoczone są pierwszym krajem, w którym to słowo oznacza jednostkę monetarną.

Historia symbolu dolara jest nie mniej interesująca. Według oficjalnej wersji wygląd zawdzięcza peso hiszpańskiemu. Na moneciewygrawerowane dwie kolumny - symbole filarów Gibr altaru. To prototyp dwóch pionowych patyczków w znaku. Druga wersja wyglądu symbolu mówi, że znak powstał z amerykańskiego skrótu dla Stanów Zjednoczonych (U i S). Dolna część litery U zniknęła - pojawiły się więc dwa pionowe patyki. W ciągu następnych stuleci pojawiły się inne wersje pochodzenia symbolu.

• "germański": awers monety przedstawiał ukrzyżowanego Jezusa, a rewers - węża owiniętego wokół krzyża.
• "Portugalski": znak dolara wywodzi się od symbolu bardzo do niego podobnego - "cyfry" (cyfrowy), co oznacza kropkę lub przecinek, oddzielający całe części od ułamkowych.

Podstawowe elementy banknotów

Napis In God We Trust pojawia się na banknotach nieprzerwanie od 1963 roku. Po raz pierwszy został wybity przez Salmon Chase na dwucentowych monetach w 1864 roku. W tym samym czasie rząd USA uchwalił ustawę zakazującą przedstawiania portretów żywych ludzi na banknotach. Powodem był skandal. Spencer Clark, który kierował Biurem Wymiany Zagranicznej, umieścił swój własny portret na pięciodolarowym banknocie. Eksperyment przeszedłby niezauważony, gdyby Clark nie miał stosunków seksualnych z jednym ze swoich podwładnych. Szybko stało się to znane opinii publicznej. Aby uchronić dolara przed wstydem, rząd podjął decyzję.

Główne symbole kraju znajdują się na odwrocie banknotu:

• Pomnik Lincolna – 5 USD;
• Ministerstwo Finansów i Biały Dom - za 10 i 20 USD;
• Stolica - 50 USD;
• Sala Niepodległości - na 100-dolarowym rachunku.

Portrety sygnatariuszy Deklaracji Niepodległości widniejące na rachunku o wartości 2 USD.

Najbardziej zapadające w pamięć elementy

Nad głową orła w pierwszej serii banknotów znajdował się łaciński napis „Jeden z wielu”, którego znaczenie nie jest jeszcze jasne. Jeden z banknotów przedstawiał piramidę, która symbolizuje wzrost i dążenie do doskonałości w Stanach Zjednoczonych, a na szczycie piramidy „Wszechwidzące Oko” – boską moc. Napisy powyżej i poniżej symbolizowały nową erę. Wszystkie te elementy pojawiły się po raz pierwszy na pieniądzach XVIII wieku. Typograf, publicysta, dyplomata, naukowiec i wynalazca Benjamin Franklin zasugerował ich użycie.

Drukowanie banknotów trwało tylko kilkadziesiąt lat, a następnie zniknęło do 1930 roku. Został przywrócony przez Franklina Roosevelta. Uważał ten element za symbol potęgi narodu amerykańskiego. Pomimo doniesień o symbolach masońskich, Roosevelt zostawił pieczęć na rachunku.

Pierwszy zielony kolor na banknotach skarbowych pojawił się w 1929 roku. Ta farba była dość tania, a jej odcień budził zaufanie i optymizm. Ostatnio na banknotach pojawiły się nowe tony - żółty i różowy.

Uwagi projektowe

Wszystkie banknoty są podpisane faksem przez urzędników odpowiedzialnych za finanse. Początkowo były podpisy prawdziwych urzędników, aż do 1776 r. separatyści postanowili stworzyć własną walutę – „kontynentalną”. Setki różnychszanowani, ale mało znani ludzie. W 1863 r. podpisy zostały zastąpione faksymile.

Banknot jest wykonany metodą druku wklęsłego. Kolorystyka, rozmieszczenie głównych elementów w przybliżeniu pokrywają się z kolorystyką i położeniem elementów na papierowych pieniądzach o mniejszym nominale. Seria jest wymieniona w lewym dolnym rogu. Jedyny banknot z pełnowymiarowym portretem celebryty i nominałem w liczbach to 100 dolarów. Rozmiar banknotu to 156 x 67 mm.