Kaskadowy model cyklu życia: zalety i wady

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rozwój oprogramowania nie przypomina tradycyjnej inżynierii. Metodologia jest wykorzystywana przez programistów do podziału pracy na łatwe do opanowania etapy progresywne, z których każdy może zostać przejrzany w celu zapewnienia jakości. Zespoły współpracują z klientem, aby stworzyć gotowy produkt programowy przy użyciu jednej z metodologii tworzenia oprogramowania. Najpopularniejsze z nich to model spiralny, wodospadowy lub kaskadowy (Wodospad); RAD lub Rapid Application Development; Model zwinny lub model elastyczny i iteracyjny lub model iteracyjny. Istnieją inne opcje, ale w tym artykule rozważymy tylko wodospad, czyli wodospad, model cyklu życia projektu, a także zbadamy jego zalety i wady. Wyjaśnijmy od razu, że jest to sekwencja pewnych kroków, a jej osobliwością jest to, że nowy etapnie jest możliwe, dopóki poprzedni nie zostanie ukończony.

Historia modelu wodospadu

Metodologia w swojej tradycyjnej formie pozostawia niewiele miejsca na nieoczekiwane zmiany. Jeśli zespół programistów nie jest zbyt duży, a projekty są przewidywalne, Waterfall może zapewnić ich terminowe zakończenie.

Model rozwoju wodospadu istnieje od ponad czterdziestu lat. Został po raz pierwszy opisany w artykule W. Royce'a z 1970 roku jako jeden z pierwszych oficjalnych modeli procesu rozwoju. Został opisany jako nieskuteczny w przypadku dużych projektów rozwoju oprogramowania, ale nikt nie zabronił jego używania w przypadku małych. Prawie pół wieku po odkryciu ta technika jest nadal aktualna w dzisiejszym świecie biznesu. Został nazwany przestarzałym modelem i jest traktowany z pewną pogardą ze względu na przestarzałość tradycyjnego podejścia do zarządzania projektami. Ale Waterfall jest użytecznym i przewidywalnym podejściem, jeśli wymagania są stałe, dobrze udokumentowane i jasne, jeśli technologia jest zrozumiała, a realizacja projektu nie zajmuje dużo czasu. W takim przypadku kaskadowy model cyklu życia oprogramowania może zapewnić bardziej przewidywalny wynik końcowy dla danego budżetu, ram czasowych i zakresu prac.

Jaki jest model rozwoju wodospadu?

Model wodospadu można opisać jako liniowy, sekwencyjny rozwój projektu, w którym procesy nieustannie przechodzą od wymagań do projektowania, a następnie do wdrożenia, weryfikacji i wdrożeniapóźniejsza bieżąca konserwacja. Uważa się, że kaskadowy model cyklu życia powstał dzięki W. Royce'owi, choć on sam zastosował iteracyjny model rozwoju.

Główny nacisk w rozwoju Waterfall kładzie się na planowanie, harmonogram, cele, budżety i ostatecznie wdrożenie całego systemu jako jednego podmiotu. Główne korzyści to proste planowanie i wdrażanie do przodu i do tyłu.

Opis modelu wodospadu

W porównaniu z innymi metodologiami, Waterfall skupia się bardziej niż inne na jasnym, zdefiniowanym zestawie kroków. Oryginalny model składał się z pięciu etapów. Jest często opisywany jako liniowy sekwencyjny model cyklu życia. Oznacza to, że ma prostą strukturę fazową, w której wyniki każdej fazy przechodzą do następnego poziomu rozwoju. Główne kroki to:

1. Zbierz wymagania i stwórz dokumentację.
2. Projektowanie i inżynieria systemowa.
3. Wdrożenie.
4. Testowanie i wdrażanie.
5. Wsparcie.

Drużyny muszą ukończyć cały krok przed przejściem do następnego, więc jeśli coś nie jest gotowe w określonym terminie, staje się to natychmiast zauważalne. Ponadto, w przeciwieństwie do Six Sigma czy Scrum, Waterfall nie wymaga certyfikacji ani specjalnego szkolenia dla kierowników projektów lub pracowników.

Krytyka modelu wodospadu

Kaskadowy model cyklu życia systemu informacyjnegozostała skrytykowana za brak elastyczności po zakończeniu każdego kroku oraz za opóźnianie zdolności klienta do udzielenia informacji zwrotnej. Jednak ta metodologia może dobrze działać w przypadku mniejszych projektów o ograniczonych budżetach. Często porównuje się ją do jednej dobrze znanej metodologii cyklu życia projektu, PRINCE2, która została stworzona przez rząd Wielkiej Brytanii. Ta metodologia jest nadal stosowana w sektorze publicznym. Jedną z kluczowych różnic między PRINCE2 a modelem cyklu życia wodospadu jest to, że ten ostatni wymaga pisemnego opisu wszystkich wymagań od samego początku, ponieważ później mogą być trudne do zrewidowania. Zanim zacznie się tworzenie jakiegokolwiek kodu, muszą być one precyzyjnie zdefiniowane i naprawione. Jest to ważna zaleta modelu cyklu życia wodospadu.

Wady i zalety modelu wodospadu

Ponieważ dokumentacja techniczna jest niezbędną częścią początkowej fazy opracowywania wymagań, oznacza to, że wszyscy członkowie zespołu jasno rozumieją cele projektu. Nowi programiści mogą szybko zrozumieć zasady tworzenia kodu i bez problemu dołączyć do przepływu pracy. W przypadku korzystania z modelu kaskadowego cyklu życia systemu informacyjnego lub projektu etapowe wykonanie zapewnia dyscyplinę.

Każdy krok ma dobrze zdefiniowany punkt początkowy i zakończenie, co ułatwia śledzenie postępów. Pomaga to zredukować wszelkie odchylenia realizacji projektu od uzgodnionych terminów.struktura. W tym modelu, w przeciwieństwie do spirali, oprogramowanie traktowane jest jako całość. Dlatego pod warunkiem spełnienia wszystkich wymagań działa wydajniej. Kontynuując porównywanie kaskadowych i spiralnych modeli cyklu życia, możemy stwierdzić, że pierwszy jest bardziej uniwersalny i można go zastosować w różnych obszarach.

Faza negocjacji wymagań

Kolejną zaletą modelu kaskadowego cyklu życia jest to, że koszty można oszacować z dość dużą dokładnością po zidentyfikowaniu wszystkich wymagań. Jeśli jest stosowana, oznacza to, że na pierwszym etapie wszystkie scenariusze testowe są już szczegółowo opisane w specyfikacji funkcjonalnej, co czyni proces testowania prostszym i bardziej przejrzystym. A jeszcze przed opracowaniem oprogramowania projekt jest szczegółowo opracowywany, dzięki czemu potrzeby i wynik są jasne dla wszystkich.

Jedną z największych zalet korzystania z Wodospadu jest dążenie do uzyskania produktu końcowego lub efektu końcowego od samego początku. Dlatego zespoły muszą unikać odchyleń od celu. W przypadku mniejszych projektów, w których intencja jest dość jasna, ten krok uświadamia zespołowi ogólny cel od samego początku, zmniejszając ryzyko zagubienia się w szczegółach w miarę postępu projektu. Podejście Waterfall jest bardzo metodyczne, dlatego podkreśla wagę jasnej komunikacji na każdym etapie. W procesie tworzenia oprogramowania na każdym kolejnym kroku pojawiają się nowi ludzie. Dlatego ważne jest, aby dążyć dodo dokumentowania informacji przez cały cykl życia projektu.

Wady modelu cyklu życia wodospadu

Potencjalne problemy rozwojowe można zbadać i rozwiązać w fazie projektowania. Opracowywane są również rozwiązania alternatywne i dobierane są te optymalne. Wszystko to dzieje się przed rozpoczęciem projektu. Wiele organizacji docenia dbałość o dokumentację od samego początku, ponieważ oznacza to również, że produkt końcowy nie powinien być niespodzianką. Ale w praktyce rzadko można obejść się bez wprowadzania zmian. Klientom często trudno jest zrozumieć własne potrzeby w zakresie specyfikacji funkcjonalnej dopiero na etapie wymagań. Oznacza to, że mogą zmienić zdanie, gdy zobaczą produkt końcowy. Taki problem jest trudny do rozwiązania. Czasami aplikacja musi zostać prawie całkowicie przeprojektowana.

Brak elastyczności w modelu wodospadu

Kolejną wadą kaskadowego modelu cyklu życia IP (lub projektu) jest potencjalny brak elastyczności. Mogą pojawić się pytania dotyczące nowych zmian lub zmian w wymaganiach, które pojawiły się od czasu pierwszych konsultacji.

Dostosowania wynikające z planów biznesowych lub wpływów rynkowych mogły nie zostać uwzględnione w planowaniu. Ponadto ukończenie projektów może zająć więcej czasu w porównaniu z wykorzystaniem metodologii iteracyjnej, takiej jak Agile.

Ważne punkty podczas korzystania z metodologii kaskadowej

Jeśli chodzi o rozwój Waterfall, bardzo ważne jest, aby twórcy oprogramowania mogli skutecznie kierować i doradzać klientom w celu późniejszego obejścia wszystkich tych problemów. Często najważniejszym aspektem stosowania kaskadowego modelu cyklu życia jest to, że klienci tak naprawdę nie wiedzą, czego tak naprawdę chcą. W wielu przypadkach prawdziwa dwustronna interakcja między programistami a klientami nie występuje, dopóki klient nie zobaczy modelu w akcji.

Dla porównania, w programowaniu Agile klient może zobaczyć fragmenty działającego kodu, które powstały podczas pracy nad projektem. W przeciwieństwie do Scrum, który dzieli projekty na osobne sprinty, Waterfall zawsze skupia się na celu końcowym. Jeśli Twój zespół ma konkretny cel z jasną datą zakończenia, Waterfall eliminuje ryzyko niedotrzymania terminu, gdy nad nim pracujesz. W oparciu o te zalety i wady, rozwój wodospadu jest ogólnie zalecany w przypadku projektów, które prawdopodobnie nie ulegną zmianie lub nie będą wymagały nowego rozwoju w trakcie trwania projektu.