Ray Kroc: biografia, rodzina i dzieci, edukacja, historia sukcesu

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Ray Kroc prawie nigdy nie wyobrażał sobie, że zostanie założycielem największej sieci fast foodów na świecie. Kroc znalazł się na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi stulecia według magazynu Times i zgromadził fortunę, która pozwoliła mu wygodnie żyć do końca życia. Był właścicielem drużyny baseballowej San Diego Padres od 1974 roku do swojej śmierci w 1984 roku.

Wczesne lata

Biografia Raya Kroca rozpoczęła się 5 października 1902 roku w Oak Park, Illinois, niedaleko Chicago. Jego rodzice pochodzili ze środowiska czeskich migrantów. Jego matka nazywała się Rose Mary (z domu Grach), a ojciec Alois Louis Kroc. Jego ojciec pochodził ze wsi Brzhasy koło Pilzna w Czechach (obecnie Czechy). Ojciec Kroca dorobił się fortuny spekulując gruntami w latach dwudziestych, a następnie stracił ją po krachu giełdowym w 1929 roku.

Ray Kroc, założyciel McDonald's, dorastał i spędził większość swojego życia w Oak Park. W trakciePodczas I wojny światowej kłamał na temat swojego wieku i został kierowcą karetki Czerwonego Krzyża w wieku 15 lat. Nawiasem mówiąc, dużo później, w firmie Kroc's Red Cross, założonej w Connecticut w celu szkolenia wolontariuszy, był inny chłopak, który dodał sobie lata, żeby się do tego dostać - nazywał się W alt Disney.

Wojna zakończyła się jednak wkrótce po tym, jak Ray Kroc zaciągnął się do wojska. Podczas Wielkiego Kryzysu pracował na różnych stanowiskach, pracując jako sprzedawca kubków papierowych, jako agent nieruchomości na Florydzie i od czasu do czasu grał na pianinie w zespołach.

Faste spotkanie

Po II wojnie światowej Kroc znalazł pracę jako sprzedawca mikserów do koktajli mlecznych dla sieci cateringowej Prince Castle. Kiedy sprzedaż Prince Multi Mixer spadła z powodu konkurencji ze strony tańszych produktów Hamilton Beach, Kroc był pod wrażeniem Richarda i Maurice'a McDonaldów, którzy kupili osiem jego multimikserów do swojego sklepu w San Bernardino w Kalifornii i odwiedzili je w 1954 roku. Ray Kroc zadbał o to, aby koncepcja i projekt tej małej sieci sklepów i barów szybkiej obsługi mogły rozszerzyć się na cały kraj.

Ray Kroc: jak zbudowano imperium

Odwiedziwszy około tysiąca kuchni, Kroc wierzył, że bracia McDonald mają najlepszą firmę, jaką kiedykolwiek widział. Restauracja była czysta, nowoczesna, zmechanizowana, a personel profesjonalny i zadbany. Przydrożne burgery często nie odpowiadały potrzebom rowerzystów i lokalnych zbuntowanych nastolatków. Ray Kroc z McDonald's widział idealną realizację koncepcji restauracji typu fast food.

Kroc otworzył pierwszy McDonald's z braćmi McDonald w Des Plaines, Illinois.

Skuteczny menedżer

Od tego czasu historia Raya Kroca i McDonalda pędzi do przodu jak pociąg towarowy. Po zawarciu umowy partnerskiej z braćmi Macdonald, Kroc wysłał list do W alta Disneya. Poznali się jako stażyści pogotowia ratunkowego w Sound Beach w stanie Connecticut podczas I wojny światowej. Kroc napisał: „Niedawno przejąłem sieć fast foodów McDonald's. Chciałabym wiedzieć, czy jest możliwe uwzględnienie go w Państwa obawach dotyczących rozwoju Disneya. Według jednej wersji Disney zgodził się, pod warunkiem, że podniesie cenę frytek z dziesięciu do piętnastu centów, co pozwoli mu zarobić. Kroc odmówił zaniedbania interesów swoich stałych klientów i postanowił obejść się bez pomocy Disneya i jego studia.

Dziennikarz Eric Schlosser napisał w swojej książce „Fast Food”, że jest to prewencyjna renegocjacja niektórych kierowników marketingu McDonald's. Najprawdopodobniej propozycja Kroca po prostu pozostała bez odpowiedzi.

Krokowi przypisuje się szereg innowacyjnych zmian w modelu franchisingu żywności. Najważniejszym z nich była sprzedaż tylko franczyz pojedynczych sklepów, zamiast sprzedaży większych franczyz terytorialnych, które były wówczas powszechne w branży. Kroc przyznał, że sprzedaż licencji na wyłączność na duże rynki to najszybszy sposóbaby franczyzodawca zarabiał pieniądze, ale widział również w praktyce utratę zdolności franczyzodawcy do kontrolowania przebiegu i kierunku sieci. Przede wszystkim, zgodnie ze zobowiązaniami umownymi z braćmi McDonald's, Kroc chciał jednolitości usług i jakości we wszystkich lokalizacjach McDonald's. Kroc wiedział, że trudno będzie osiągnąć ten cel bez wpływu na wszystkie placówki należące do sieci (franczyza).

Zasadą McDonald's Ray Kroc było tworzenie miejsc tylko na obszarach podmiejskich, a nie w centrum miasta, ponieważ zwykli obywatele mogliby tam zjeść po zakończeniu zwykłych godzin pracy. Restauracje, zdaniem Kroka, musiały spełniać wszelkie możliwe normy sanitarno-higieniczne, a personel musiał być czysty, zadbany i uprzejmy wobec dzieci. Żywność powinna być ściśle ustalonymi, znormalizowanymi produktami. Restauracje nie mogły w żaden sposób odbiegać od określonych menu i autorskich przepisów. Kroc nalegał, aby każdy pojemnik na przyprawy był idealnie czysty. Palenie i paintball w McDonald's również zawsze były zakazane.

Sam Krok na początku miał trudności z przestrzeganiem jego surowych zasad. Ponadto kilka kalifornijskich restauracji zaczęło oferować dania, których nie powinno być w menu, zmieniając ceny, przepisy lub dokonując różnych innych odchyleń od ogólnej strategii firmy. Przez pewien czas ambitny menedżer nadal udzielał licencji McDonald's w Kalifornii, woląc skupić się na Środkowym Zachodzie, gdzie, jak wierzył, ludziebardziej konserwatywna i mniej skłonna do kwestionowania autorytetu.

Kroc miał lekceważącą opinię o studiach MBA i osobach, które uczęszczały do szkół biznesu lub ukończyły zarządzanie, uważając, że brakuje im konkurencyjności lub zmysłu rynkowego. Przez jakiś czas McDonald's nie zatrudniał ludzi z dyplomem MBA. Zabronił też kierownictwu McDonald's posiadania sekretarek i wymagał od nich samodzielnego odbierania telefonów. Mieli przestrzegać pewnego dress code’u, który obejmował m.in. zakaz noszenia brody. Firma zachęcała pracowników specjalnymi certyfikatami i pochwałami za uczciwe przestrzeganie zasad franczyzy.

Wielkie ambicje

W latach 60. na rynek weszło tak wiele nowych sieci fast food, które skopiowały model McDonald's, w tym Burger King, Burger Chef, Arbys, KFC i Hardee's. Ray Kroc mówił o konkurentach z nieukrywaną pogardą, mówiąc, że nie mogą zaoferować jakości jedzenia, obsługi, przystępnych cen i warunków sanitarnych, jakie miał McDonald's. Opierał się przyłączeniu się do jakiejkolwiek organizacji handlowej lub obawy przed przypadkowym ujawnieniem swoich tajemnic handlowych.

Krok był zakłopotany pragnieniem braci McDonald, aby utrzymywać tylko niewielką liczbę restauracji. Bracia konsekwentnie wmawiali też Krocowi, że nie ma prawa wprowadzać zmian w takich rzeczach jak pierwotny plan (np. wprowadzaćIllinois ma surowsze zasady niż Kalifornia), ale pomimo próśb Kroca, bracia nigdy nie wysłali żadnych formalnych listów, które legalnie zezwalałyby na zmiany w zasadach sieci restauracji. W 1961 kupił firmę za 2,7 miliona dolarów, obliczoną na zapewnienie każdemu bratu miliona dolarów po opodatkowaniu. Pozyskanie środków na wykup było utrudnione ze względu na istniejące zadłużenie, które narosło po dramatycznym i szybkim rozwoju firmy. Jednak Harry Sonneborn, którego Kroc nazwał swoim „czarodziejem finansowym”, był w stanie zebrać niezbędne fundusze.

Krok był bardzo zły, że bracia nie dali mu nieruchomości i praw do pierwszej restauracji w San Bernardino. W przypływie wściekłości Kroc otworzył później nową restaurację McDonald's w pobliżu oryginalnej restauracji braci McDonald, którą później przemianowano na The Big M, ponieważ bracia zaniedbali zachowanie praw do nazwy. Big M zamknął się sześć lat później, niezdolny do konkurowania z pierwszym pomysłem braci MacDonald. W ramach okupu Kroc rzekomo obiecał na podstawie umowy uścisku dłoni, że będzie nadal płacić roczną opłatę w wysokości 0,5% pierwotnej umowy, ale nie ma na to dowodów poza roszczeniem siostrzeńca braci McDonald. Żaden z braci nie wyraził publicznie rozczarowania transakcją. Rozmawiając z kimś o okupie, Richard McDonald podobno powiedział, że nie żałuje. Od tego czasu firma nosi nazwę Ray Kroc's McDonald's.

Croc wspierał potok usługi Speedee ServiceSystem do robienia hamburgerów, wprowadzony przez braci McDonald w 1948 roku. Ujednolicił wszystkie czynności związane z przygotowywaniem jedzenia, zapewniając, że każdy hamburger jest taki sam w każdej restauracji. Ustanowił surowe zasady dla całej franczyzy we wszystkim, co dotyczy przygotowania żywności, wielkości porcji, czasu i metod gotowania, rozmiaru opakowania i projektu. Kroc zrezygnował również z działań oszczędnościowych, takich jak stosowanie soi w mięsie hamburgerowym. Te surowe zasady dotyczyły również standardów obsługi klienta. Na przykład pieniądze powinny zostać zwrócone klientom, których zamówienia były nieprawidłowe lub klientom, którzy musieli czekać dłużej niż pięć minut.

Do czasu śmierci Kroca sieć miała 7500 punktów sprzedaży w Stanach Zjednoczonych i 31 w innych krajach świata. Łączna sprzedaż wszystkich restauracji wyniosła w 1983 roku ponad 8 miliardów dolarów, a jego osobista fortuna wyniosła około 600 milionów dolarów.

Pasja do baseballu

W 1974 Kroc odszedł z firmy. Postanowił wrócić do baseballu, swojego ulubionego sportu, kiedy dowiedział się, że San Diego Padres są na sprzedaż. Została warunkowo sprzedana Josephowi Danzansky'emu, właścicielowi sklepu spożywczego w Waszyngtonie, który planował przenieść zespół do Waszyngtonu. Jednak sprzedaż była związana z procesem sądowym, a Kroc kupił zespół za 12 milionów dolarów, utrzymując go w San Diego. W pierwszym roku rządów Kroca, w 1974 roku, Padres przegrali 102 mecze, ale przyciągnęli ponad milion uwagi, co jest rekordem.sukces kasowy w największych ówczesnych ligach. Ich poprzednia najwyższa frekwencja wynosiła 644 772 w 1972 roku. Ich kapitan powiedział, że Kroc był przede wszystkim wielkim fanem drużyny.

9 kwietnia 1974 roku, kiedy Padres byli bliscy przegranej w otwierającym sezon w San Diego, Kroc wziął mikrofon i wygłosił przemówienie do 39 083 fanów: „Nigdy nie widziałem tak głupich meczów niż ten. Tłum powitał jego przemówienie z wielką aprobatą i aplauzem. Ale w końcu, rozczarowany zespołem, przekazał kierownictwo jej zięciowi, Ballardowi Smithowi. „Hamburgery mają więcej sensu niż baseball” – powiedział wtedy Kroc.

Po jego śmierci, od 1984 roku, Padres zaczęli nosić specjalne opaski z inicjałami Kroca - R. A. K. W tym samym roku wygrali proporzec NL i zagrali w Światowym Turnieju w 1984 roku. W 1999 roku Kroc został pośmiertnie wprowadzony do pierwszej klasy Galerii Sław San Diego Padres jako właściciel zespołu.

Stanowisko społeczno-polityczne

Fundacja Kroc wspierała badania, leczenie i edukację w różnych dziedzinach medycyny, takich jak alkoholizm, cukrzyca, zapalenie stawów i stwardnienie rozsiane. Ronald McDonald House non-profit Ray, który zapewnia rodzicom bezpłatne zakwaterowanie w pobliżu placówek medycznych, w których leczy się ich dzieci, jest doskonałym przykładem takiej postawy społeczności.

Dożywotni republikański Kroc mocno wierzył w samowystarczalność i intensywnie prowadził kampanięprzeciwko rozszerzeniu uprawnień rządu i New Deal. Opinia publiczna spotkała się z mieszanymi reakcjami, gdy jego darowizna w wysokości 255 000 dolarów na kampanię reelekcji Richarda Nixona w 1972 r. stała się publiczna. Przedsiębiorca został oskarżony przez niektórych polityków – w szczególności senatora Harrisona Williamsa – że chce wpłynąć na Nixona, aby ten ostatni, jeśli wygra, zawetował ustawę o płacy minimalnej.

Prywatne życie

Relacje z pierwszymi żonami Raya Kroca - Ethel Fleming (1922-1961) i Jane Dobbins Green (1963-1968) - zakończyły się rozwodem. Jego trzecia żona, Joan Kroc, była filantropką i po śmierci męża znacznie zwiększyła swoje datki na cele charytatywne. Przekazywała darowizny na różne tematy, które ją interesowały. Na przykład, aby promować pokój i nierozprzestrzenianie broni jądrowej. Po jej śmierci w 2003 roku, jej pozostały majątek o wartości 2,7 miliarda dolarów został przekazany wielu organizacjom non-profit. Kwota ta obejmowała darowiznę w wysokości 1,5 miliarda dolarów na rzecz Armii Zbawienia na budowę 26 Centrów Krok - centrów społeczności obsługujących głodne obszary w całym kraju. Dzieci Raya Kroca praktycznie nic nie otrzymały ze spadku.

Śmierć

W 1980 roku, po udarze, Kroc został wysłany do ośrodka rehabilitacyjnego na leczenie alkoholizmu. Zmarł z powodu niewydolności serca cztery lata później w szpitalu w San Diego w Kalifornii w wieku 81 lat i został pochowany w El Camino Memorial Park.w dolinie Sorrento w San Diego.

W kulturze popularnej

Przejęcie marki McDonald's przez Kroca i jego „taktyka biznesowa w stylu Kroca” są tematem piosenki Marka Knopflera z 2004 roku Boom, Like That.

Krok jest przedstawiany przez Michaela Keatona w filmie The Founder z 2016 roku. Film pokazuje, jak powstało imperium Raya Kroca, McDonald's. Jednocześnie krytykuje nieetyczny stosunek przedsiębiorcy do braci McDonald.